Dag lieve mensen, we kunnen inmiddels melden dat we half november even van continent wisselen en naar Brazilië gaan. Net als vorig jaar zullen we een maand met Anthony en Daisy meereizen en hen ondersteunen in hun werk daar. Het opbouwen van lokale christenen in hun wandel en vertrouwen op de Heer. Zodat zij verder groeien tot prachtige ‘copies’ van hun Koning Jezus en Hem in hun omgeving representeren.
Ondanks dat er verder nog niet zoveel nieuwe avonturen te melden zijn, willen we toch een bericht uitdoen. Een bericht wat betreft dankbaarheid.
De laatste tijd wordt dit woord ons door de Heer op het hart gedrukt. Dus hier een kleine overdenking van onze kant voor onze lezers.
Dankbaarheid naar God toe, naar elkaar en naar mensen om ons heen. Hoe makkelijk kunnen dingen zo gewoon worden. En hoe gemakkelijk nemen we mensen en dingen maar voor lief en vergeten we onze waardering te uiten.
Dus waar zijn we eigenlijk echt dankbaar voor?
Als eerste zijn Arjan en ik echt dankbaar voor God onze Schepper, dat Hij een prachtige oplossing gaf voor ons zondeprobleem en scheiding van Hem. Hij stuurde Jezus (Zijn alles) vanuit de perfecte heerlijke hemel naar deze bedorven aarde.
Dankbaar voor Jezus dat Hij voor ons persoonlijk de dood ingegaan is. Dat Hij ervoor koos om onze straf te dragen. Dat Hij zei: ‘hier ben Ik, Ik zal in hun plaats gaan’, zodat wij nu in perfecte harmonie met onze hemelse Pappa kunnen leven elke dag. Een koninklijk leven! Dat is echte rijkdom!
Dankbaar dat God werkelijk elke dag met ons wandelt, praat en voor ons zorgt. Dat Hij al 4 jaar, sinds Hij ons vroeg op Hem te gaan vertrouwen, altijd voorziet in gezondheid, vrede, blijdschap, onderdak, eten, vliegtickets (en Hollandse luxe)!
We zien weleens de vragende blik: ‘waar doen ze het toch van?’ Iets wat heel begrijpelijk is. En we kunnen alleen maar volmondig roepen: ‘we doen het van onze hemelse erfenis!’
Zo had Amanda eens een gesprek met de Heer toen er een spontane gift uit onverwachte hoek was gekomen. ‘Maar Heer, ik heb er niet eens voor gewerkt. We hebben de laatste tijd niet zoveel van Uw leven kunnen uitdelen.’ Dat de Heer antwoordde: ‘Nee, je hebt het ook niet verdiend. Dat is nu Mijn genade (onverdiende gunst). Jezus heeft er met Zijn bloed voor betaald en jij mag nu als Mijn kind delen in die erfenis. Ik zorg voor jullie.’
Dan kun je alleen nog maar zingen: Dank U o mijn Vader. Hoe groot is onze God!
Wie dank offert, zal Mij eren. – Psalm 50 vers 23a
Zoals het Woord van God zegt: je eert God als je Hem je dank (of waardering) toont. Dit geldt dus ook naar elkaar en anderen toe. Als je iemand, een bekende of onbekende, jouw waardering toont, eer je die persoon. Je bouwt die persoon op of verhoogt die persoon om wie hij is of wat hij doet.
Met onze calvinistische achtergrond kan het ongemerkt zijn dat we mensen weinig waardering tonen, want ‘anders gaan ze te hoog van zichzelf denken’. Klinkt dat bekend? Deze slinkse volksleugen ontdekten we ook in onszelf.
Maar het koninkrijk van God is juist een cultuur van eer. Het optillen en omhoog brengen van mensen. Net als onze hemelse Vader heeft gedaan. Toen wij nog in de modder van zonde lagen, kwam Hij, bevlekte Zichzelf om ons eruit omhoog te duwen en in Zijn gezin te plaatsen. Laten we als christenen ons denken en doen daarin vernieuwen. Laten we opbouwers van mensen zijn, door ze vaker waardering te tonen.
Na dit alles gezegd te hebben, willen we in dit bericht ook oprecht iedereen bedanken en eren voor hun bijdrage in ons leven en werk met de Heer. Of dat nu in fietsritjes, gesprekken, gebeden, bemoedigingen of spontane giften was. We willen dit echt niet als gewoon of onopgemerkt achten.
Dank jullie wel! 
Meld je aan met email als je een berichtje wilt krijgen zodra we een nieuw verhaal plaatsen.