De supermarkt blijkt vruchtbare grond te zijn. Een plaats voor ontmoetingen en genezingen. Een paar weken nadat Arjan voor de medewerker met zijn heup had kunnen bidden, kwam hij hem weer tegen. Hij had nu een plek op zijn neus. Tijdens het vlees hakken was er een stuk bot tegen zijn neus gevlogen en dit deed hem erg pijn. Hij vroeg Arjan voor hem te bidden. En uiteraard was de pijn na gebed verdwenen. Nu met een boekje over Jezus in zijn bezit worden de zaadjes van Gods liefde en redding verder in zijn leven gezaaid.
Drie weken terug in de supermarkt ontmoette Arjan een oude bekende. Het bleek iemand van vorig jaar uit de gevangenis te zijn. Remi, een jongeman die altijd erg enthousiast onze diensten daar bijwoonde. Arjan had hem toen nog zijn Engels/ Malagasy Bijbel gegeven. Hij was nu vrij en het ging goed met hem, maar hij vroeg waarom wij niet meer naar de gevangenis gingen. Nadat Arjan uitlegde dat we geen toegangskaart en vertaler meer hebben, bood hij aan om ons daarmee te helpen. Na een kort bezoek aan het gevangeniskantoor werd er geregeld dat we ’s maandags om 3 uur konden komen preken in de gevangenis. Wij helemaal blij!
De volgende maandag een uur voordat we naar de gevangenis zouden gaan, kregen we alleen een berichtje van Remi dat dit bezoek pas gold in het nieuwe jaar. Dat nieuws was even een flinke domper die laatste dag van het jaar. Vervolgens een week later meldde Remi ons dat hij naar de hoofdstad vertrok om werk te gaan zoeken. Tja, soms weet je het niet hier in Madagaskar. Het kan vriezen en dooien. De boel leek aardig te stagneren. En het weer, met een paar dagen regen achter elkaar, hielp daar ook niet echt bij.
Maar weer of geen weer, prijs de Heer!
Gelukkig konden we een aarzelende Louisa sjarteren om de stagnatie uit de weg te ruimen. Zij zag zichzelf niet echt staan preken en vertalen in een gevangenis, maar wilde ons wel helpen. Ze kreeg haar nieuwe gevangenis avontuur.
Vandaag was het dan zover. Eindelijk na een jaar konden we de gevangenis weer in. Het woord voor gevangenis in Malagasy is ‘donker huis’. Maar wat een feest. We kwamen het licht van Jezus brengen in deze overvolle donkere plaats. Ongeveer 80 gretige mannen volgepakt in de kapel luisterden aandachtig naar het Woord. Verschillende gevangenen herkenden ons (en wij hen) en waren blij ons te zien. Louisa was al gauw over haar terughoudendheid heen. Met een dansend hart keerden we weer terug naar huis. Prijs de Heer voor deze mogelijkheid!
Hoe de Heer dingen regelt: Via een ex-gevangene komen we de gevangenis weer in! God verzint het wel.