Réunion is weer een hele andere wereld dan Madagaskar. Daar kwamen ook Amanda’s ouders achter. Alles is hier goed geregeld in dit stukje Frankrijk overzee.
We hadden een huurauto tot onze beschikking en een prachtig huurhuis met uitzicht op zee. We waren de koning te rijk. Koningskinderen! (zie voor meer foto’s en video’s)
In deze 4 dagen hebben we genoten van de prachtige groene natuur in de binnenlanden en de majestueuze verticale steiltes. Reden we door het maanlandschap tot bij de actieve vulkaan en zagen we ons zelf vervolgens een paar uur later weer aan een strand met azuurblauwe oceaan. Réunion, een kostbaar juweeltje in de Indische Oceaan. We aten pizza op een bankje, snoepten van een gigantisch groot ijs aan het strand, genoten van bruin brood met kaas en luiden een nieuw levensjaar in voor Amanda’s moeder.
De 4 dagen waren zo om en daar gingen we weer richting Madagaskar voor een nieuwe 3 maanden-periode.
We wilden Amanda’s ouders niet ontzeggen van nog wat Malagasy natuurschoon, dus regelden we in hun laatste week een tocht naar een natuurpark. Als je in dit land een auto huurt krijg je er eigenlijk altijd de chauffeur bij. Dit kan een voordeel maar ook een nadeel zijn, helemaal als die chauffeur zich ziet als de nieuwe Schumacher. Al scheurend zagen we ons zelf een rit van 4 uur maken, opgepropt op de doorgezakte achterbank van een 30 jaar oude Peugeot met de constante benzinedampen in je neus. Welkom terug in Madagaskar! De chauffeur maakte er een kunst van om de kraters in de weg te omzeilen en, o ja niet te vergeten, ook nog een tegenligger. Het liedje: ‘van voor naar achter, van links naar rechts’ kwam weer helemaal tot leven.
Zo kwamen we ietwat door elkaar geschud aan in het serene oerwoud van Andasibe, o.a. het thuis van de beroemd indri. Dit is de grootste lemuur soort en heeft een zeer luidruchtige roep, die wel op 2 kilometer afstand te horen is.
We wandelden met een gids over de paadjes door het woud op zoek naar oerwoudleven. Wat heeft onze hemelse Vader het toch mooi gemaakt, de dieren de planten. Prachtig!
Het afscheid van de ouders kwam in zicht en ook hier greep onze hemelse Vader weer in. We hadden al van tevoren de uitreis-formuliertjes kunnen bemachtigen en samen ingevuld, zodat Amanda’s ouders helemaal voorbereid op het vliegveld zouden zijn. Alles goed, maar in verband met de pest uitbraak in dit land moest er nu ineens nog een extra formulier met vragen ingevuld worden betreft de gezondheid. Normaal kun je op dit vliegveld niet ver meelopen met de reizigers, maar dit keer (uiteraard) konden we zo meelopen en konden we ze helpen ook dit taalobstakel te omzeilen.
Zij weer terug naar de herfst in Holland en wij weer verder in de warmte met het regenseizoen in zicht.
Een dag na aankomst in ons huis, stond Hery op de stoep. Deze enthousiaste evangelist vertelde ons dat hij na de trainingsweek die we gaven in september al aan 20 mensen verder onderwijs heeft kunnen geven. Hij is heel blij met wat hij geleerd heeft. Gods werk gaat wel door!
Het idee ligt er om met beamer en Jezus-film naar zijn dorpjes te gaan. Maar een duidelijke datum is er nog niet gesteld, omdat we nog zoeken naar een vertaler die beschikbaar is. Maar het liefst zo snel mogelijk, voordat de echte regen eraan komt.
Deze 3 maanden worden weer geweldig!