Ondanks de vele activiteiten voelt het vakantie. Waarschijnlijk omdat we geen Malagasy lessen hebben, in goed gezelschap zijn (Nate), leuke dingen doen en het hier in Tana lekker weer is. Er is een duidelijk verschil aan temperatuur met Antsirabe. We kunnen hier zelfs overdag in korte broek en slippers lopen. Alleen ’s avonds gaat de openhaard aan en zitten we met een trui. En dat noemen ze dan winter. Wat zijn we gezegend.
Onze weekindeling is erg flexibel en we kunnen naast de vaste activiteiten ook zelf aangeven wat we graag willen doen. Op een zondag mochten we met z’n drieën de preek doen in de kinderkerk van het tehuis. Het is geweldig te zien hoe vele kinderen al een liefde hebben voor God, vol verwachting luisteren en uit volle borst meezingen.
Een keer hielpen we mee in de keuken met het schillen en snijden van de groentes voor ongeveer 145 monden. Om 8 uur begon onze harde arbeid in de rokerige keuken. De maaltijd wordt hier bereid op hout en kooltjes. Vier flinke pannen op een rij moeten het werk klaren. De koks waren erg dankbaar voor onze hulp en we kregen met de lunch een mega bord. Doordeweeks eten we namelijk tijdens de lunch mee met de kinderen. Uiteraard, een flinke berg rijst met verschillende groentes en wat vlees.
We kregen een mooie uitdaging. De kinderen hebben nu vakantie en er zijn verschillende activiteiten, waar ze zich voor in kunnen schrijven. Leren bakken, timmeren, naaien, dansles, haarvlechten, evangelisatie en engels. Wij waren verkozen tot het geven van engels. Met een schoolbord, stift en wat creativiteit deed Nate het geweldig. Hij mocht de spits afbijten (vonden we), omdat engels zijn moedertaal is.
Ook het evangeliseren in de wijk was super. Een paar jongens van Iris gingen mee en leerden hoe je praat en bidt met de mensen. Ze zagen wonderen gebeuren en waren erg enthousiast.
Verder worden naast de vaste activiteiten de dagen oa. opgevuld met spelletjes doen met de kinderen in de verschillende huizen. Heel veel lol.
Pas was er een mooie sturing van de Heer. Vlak voordat we vorig maand vertrokken uit Antsirabe vertelden Sitraka en Jenna nog dat ze eigenlijk op zoek waren naar goedkope Bijbels voor de kleine dorpjes die ze bezoeken, zodat ze daar Bijbelstudies kunnen gaan geven.
Toen we een paar weken later hier bij Iris in een meisjes-huis spelletjes hadden gespeeld en net wilden vertrekken, kwamen er bezoekers. Ze waren van Gideon. Dit is een wereldwijde organisatie die gratis Bijbels verstrekt in hotels, scholen etc. Ze kwamen gratis Nieuw Testament Bijbels geven aan alle kinderen van Iris. We kwamen in gesprek met hen en vertelden van de vraag naar Bijbels voor de dorpjes rond Antsirabe. Tien minuten later liepen we met een doos met 100 gratis Bijbels naar ons huis! Daar bovenop komt nog, dat toen we dit nieuws aan Sitraka meldden, dat hij toevallig die dag ook in de hoofdstad was (4 uur van huis) en ze meteen kon meenemen.
Wat is het geweldig om in de zaak van je Vader te werken. Hij heeft de touwtjes in handen!
Dit afgelopen weekend besloten we een uitje met Nate te doen. Hij was meer geïnteresseerd in de dingen voor de Heer, dan een toeristisch tripje naar het regenwoud om lemuren te zien. Dus besloten we een paar dagen naar Antsirabe te gaan (de stad waar we het meest gewoond hebben). Hij wilde heel graag de plaats zien waar God deuren aan het openen is. We ondernamen de 4 uur durende tocht naar het zuiden. En op deze manier kon hij ook nog wat meer van het land zien.
Met onze ‘vrijbrief’ doken we dus maar meteen na aankomst in het ziekenhuis om voor zieken te bidden. Sitraka en Louisa (een Malagasy voorgangster) waren ook van de partij. Ze konden helpen vertalen. Louisa was erg enthousiast en nodigde ons uit om die zondag in haar dorpskerkje te komen getuigen en preken.
We hadden bijna niemand in Antsirabe verteld dat we een weekend zouden komen, omdat we niet wisten wat onze plannen zouden zijn. Maar ‘per toeval’ kwamen we bijna al onze vrienden tegen en kon Nate ze toch ontmoeten. Het was een echt bliksembezoek!
Margrith, een Zwitserse zendelinge had precies die vrijdag voor het eerst een aanbiddingsdienst in haar nieuwe huis. We hoorden ervan en stonden onverwachts aan haar poort.
Op zaterdag gingen we met Sitraka en Jenna en een groep studenten naar de dorpjes buiten Antsirabe om het evangelie te brengen. Amanda mocht een preekje doen, er werden spelletjes gedaan met de kinderen en koekjes uitgedeeld. Maar liefs 60 kinderen waren verzameld bij deze vrolijke happening. (foto’s)
Het nuttige met het aangename
Precies de dag voordat we naar Antsirabe gingen, arriveerde een pakketje uit Nederland bij Mamy’s moeder in Antsirabe. Hoe handig is dat! Dit konden we dus bij haar ophalen. Ook waren we in Tana erachter gekomen dat Arjan een korte broek miste. Deze was tijdens ons verblijf bij Nina in de verkeerde kast beland. Dus deden we ook nog een bliksembezoekje aan deze lieve familie. De jongens trokken bij aankomst meteen wat spelletjes uit de kast en speelden weer oud vertrouwd een paar potjes met Arjan.
De zondagochtend liepen we naar het dorpje dichtbij Antsirabe waar we uitgenodigd waren om te preken. Het swingde aardig in dat kerkje en de mensen waren erg dankbaar voor ons bezoek, de getuigenissen die we gaven en het Woord dat gebracht werd. De gratis Bijbels die we Sitraka eerder hadden gegeven, konden we hier ook uitdelen. Want verschillende mensen hadden nog geen Bijbel.
Hoe gezegend kan een druk weekend zijn! God is zo goed!
Dit is alweer onze laatste week bij het kindertehuis van Iris in de hoofdstad. Wel vreemd, donderdagavond zeiden we Nate weer gedag. We zullen zijn goede gezelschap en gesprekken over de Heer missen. Nu zijn we weer met z’n tweetjes (en de Heer).
Aankomende zondag vliegen we voor een paar dagen naar het eiland Réunion om ons Madagaskar visum te kunnen verlengen.
Dan kunnen we weer 3 nieuwe maanden in Madagaskar verblijven en zien wat God voor geweldige plannen heeft!