Ons verblijf in Antsirabe is goed. De lessen gaan gestaag door en we groeien in onze taal.
Als Hollander ben je erg gewend dat alles effectief gaat en dat je veel dingen op een dag kunt doen. Hier gaat dat een beetje anders en dat is soms nog een beetje frustrerend (maar we leren). Gewoon 1 ding tegelijk.
De bijbelstudie met Henry en Amy is heel gezegend. Ze worden enorm opgebouwd in hun geloof hoe een overwinningsleven te leiden door Jezus. De proclamatie bijbelteksten die we hebben gegeven worden flink gebruikt. Als Amy ’s nachts wordt aangevallen op haar gezondheid, dan pakt ze die teksten en begint ze te lezen. Dit bouwt haar op en maakt haar sterker.
Gisteren en vandaag zijn we naar het ziekenhuis geweest om met de zieken te bidden. Ze hadden de regels veranderd en nu was er eerst een brief nodig om toestemming te krijgen. We hebben een brief geschreven met hulp van Henry (onderdeel van onze lessen; een officiële brief in Malagasy) en ingeleverd en we hebben nu een stempeltje (daar zijn ze dol op). Nu kunnen we in alle vrijheid met de mensen bidden.
We konden beide dagen een hele afdeling doen. Allen wilden graag gebed. Er was een vrouw die al een paar dagen bloed overgaf en bloed in haar ontlasting had. Na het proclameren van genezing over haar, voelde ze zich een stuk beter. Prijs de Heer!
Ook een man die verlamd was door een schotwond in zijn nek, kon na gebed 1 been bewegen. Onze God is groot. Gods wil wordt op aarde gedaan, zoals het in de hemel is! Want Jezus heeft de prijs betaald met Zijn bloed!
Afgelopen dinsdag hadden we een onverwachte ontmoeting met een enthousiast stel voor de Heer. Sitraka en Jenna (een Malagasy man met een Mauritius vrouw) hebben een paar jaar in Zuid-Afrika gezeten en hebben een hart om het goede nieuws van Jezus te brengen aan de Malagasy mensen. Ze gaan elke zaterdag naar omliggende dorpen om daar Gods genade en waarheid te verspreiden. Deze zaterdag gaan we met ze mee naar een dorpje op anderhalf uur wandelen van Antsirabe. God is goed! (meer foto’s)
Het lijkt een beetje hetzelfde te gaan als de vorige keer in Antsirabe. Net voordat we toen weggingen begonnen de dingen te rollen en deuren open te gaan. Ook nu gaan deuren weer open voor het ziekenhuis en het bezoeken van een onbereikt dorp. En ook nu zijn we nog maar een week in Antsirabe en dan verhuizen we alweer. We hadden ons namelijk in Nederland al opgegeven om een maand als vrijwilliger te helpen in een weeshuis van Iris Ministries in de hoofdstad van Madagaskar. Het kwam voor hen het beste uit als we in juli kwamen. Op dit moment hebben ze 139 wezen en voeden ze dagelijks 200 andere arme kinderen in de buurt. 1 juli gaan we dus op naar Tana, op naar een nieuw avontuur.
Ook krijgen we daar in Tana bezoek! Nate, een vriend van ons die we ontmoet hebben in Amerika tijdens de Bijbelschool komt ons (en Madagaskar) opzoeken. Hij zal voor 3 weken ook helpen in het weeshuis.
Het wordt vast geweldig daar!
En hoe het verder gaat in Antsirabe… Het zou ons niet verbazen als we daar nog terugkomen.